στο λόφο με τα άλικα πεύκα

Η παράσταση ακολουθώντας τα βήματα του νέου Τζιάκοπο που τον οδηγούν ανεπιστρεπτί σε μια λυτρωτική αυτοκτονία θέλει να σκιαγραφήσει την εικόνα μιας εποχής και μιας κοινωνίας που δεν απέχει από τη δική μας. Μιας κοινωνίας που θέτει τη λογική απέναντι στο συναίσθημα, τη μετριοπάθεια απέναντι στην αρετή και την ανικανότητα απέναντι στο πάθος. Μιας κοινωνίας που κραυγάζει πένθιμα για την αλλοτριωμένη της ύπαρξη, για την ανάσταση των υψηλών ιδεών, για τον χαμένο ανθρωπισμός της και την κατακερματισμένη μεγαλοψυχία της, μα παραμένει σκληρή, ιδιοτελής και απαθής.

UGO FOSCOLO
Οι τελευταίες επιστολές του Τζιάκοπο Όρτις, είναι ένα από τα πρώτα και πιο εκρηκτικά του Ούγκο Φοσκολο. Το νεανικό αυτό έργο του χαρακτηρίζεται από δραματικά και ρομαντικά στοιχεία, προσωποποιεί τις εμπειρίες του, τα πάθη του και τα συναισθήματά του φτιάχνοντας τον Τζιάκοπο με σκοπό να μιλήσει για τον σύγχρονο άνθρωπο.
Γόνος μεγάλης βενετσιάνικης οικογένειας, του Αντρέα Φώσκολου και της Διαμαντίνας Σπάθη.
Αφού πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο νησί, μετά το θάνατο του πατέρα του μετακομίζει με τη μητέρα του και τα αδέρφια του στη Βενετία. Νέος φιλόδοξος με έντονη ποιητική φύση, ενστερνίζεται επαναστατικές δημοκρατικές ιδέες και προωθεί την ανεξαρτησία και τη λαϊκή κυριαρχία. Το λογοτεχνικό του ταμπεραμέντο τροφοδοτείται από τις ιδέες του, τις εμπειρίες του και τα ερωτικά του πάθη αναδεικνύοντας τον έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς του νεοκλασικισμού και του πρώιμου ρομαντισμού.